Jan 31 2004
مواضعمان را شفاف کنیم
روزی که نانا در نظرخواهی من به مواضع امید حمله کرد همگی به او نهیب زدند که امید را نشناخته و الخ… امید و دیگران هم از من توقع داشتند که از او در مقابل مواضع نانا حمایت کنم ولی من بخاطر اینکه از مواضع امید بسی نا امید شده بودم خود را از این کار منع کردم. چرا؟ در همان روزها عده‌ای به من تهمت زدند که اله و بله! بماند. من هم در مطلبی نوشتم که “مگر خُسن آقا باید برای همه چیزی موضعی اتخاذ کند” چند روز بعد زمانی که امید و دیگران اقدام به راه انداختن سایتی برای حمایت از انتخابات آزاد!! را کردند و با سوء استفاده از عکس مصدق قصد گمراه کردن خلق‌الله را داشتند من اینبار بدون پرده پوشی مواضع‌ام را اعلام کردم و همین موضوع باز به چرندیاتی ختم شد که حامد یوسفی از قول امید نوشت : “هرکسی رد شده يک‌سری به اين کشور و در مقياسِ بزرگ‌تر به کلِ دنيا ريده، ما هم که بخيل نيستيم، اين آقايان هم بيآيند برينند ببينيم به راحتی می‌رسند يا نه”
(توضیح: منظور حامد یوسفی از اینها ما بودیم)
حالا که چند روزی از آن واقعه گذشته وحرارت‌ها و هیجانات فروکش کرده زمان آن دیدم که در مورد مواضع‌ام در این باره سخن بگویم.
دوستان از اینکه بخواهیم القا کنیم که امید جوان است و نا اگاهانه کاری کرده و … مشکلی را حل نکرده‌ایم بلکه موضعی محتاطانه و از نوع مواضع حزب توده گرفته‌ایم من اما مواضع‌ام همیشه روشن و شفاف بوده و هرگاه در اتخاذ موضعی اشتباه کرده‌ام که این اشتباهات زیاد هم بوده، بلافاصله از کرده خود پشیمان شده‌ام و تغییر مواضع‌ام را هم به اطلاع شما رسانده‌ام. فرض کنید موضعی که من به تاریخ (12 آپریل 2003) در مقابل انتخابات گرفتم امروز به این نتیجه می‌رسیدم که موضعی غلط بوده. یقین داشته باشید که حتمآ بدون تردید و اتلاف وقت این اشتباه را اعلام می‌کردم و سربلند به راهم ادامه میدادم.
حال چگونه است که اگر که امید بر مواضع‌اش پایدار مانده و هنوز از شرکت در انتخابات دفاع می‌کند چرا یک مرتبه از روی صحنه وبلاگ شهر محو می‌شود و حتی برای یک توضیح ناقابل به امضا کنندگان آن بیانیه کذایی هم به خود این زحمت را نمی‌دهد که چند خط به آنها توضیح دهد، ما که جای خود داریم.
بماند من هم مثل شما امید را جوانی تابع پرنسیپ می‌دانستم و هنوز هم در گوشه‌هایی از قلبم فکر می‌کنم که او انسانی است پاک ولی قبول کنید که او مجبور به توضیح است حداقل برای غیبت ناگهانی که داشته و دست همه امضا کنندگان بیانیه کذایی را در حنا گذاشته و رفته.
حالا برای اینکه بیشتر به پیش زمینه‌های این حمایت پی ببرید کافی است که این صفحه سایت خبری امروز را نگاه کنید. برای اطلاع کسانی که نمی‌دانند سایت امروز از طرف چه کسانی حمایت می‌شوند باید گفت که نامهایی مثل حجاریان، علوی‌تبار، سحرخیز و تاج‌زاده را می‌توان در اکثر مقالات این سایت خبری دید، و نزدیکی این سایت با سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و مشارک غیر قابل انکار است.
پس می‌بینید که بی دلیل نبود که من و ما از روز اول با این بیانیه و محتویات آن مشکل داشتیم. گرچه دوستان از روی نا آگاهی مارا غیر دموکرات و الخ خواندند. سوالی که باید از این دوستان طرفدار دوکراسی ناب محدی کرد این است:
آیا کسی در کشور آلمان و بطور کلی دیگر کشورهای اروپایی اجازه فعالیت به نیروهای نازی یا نوئو نازی را می‌دهد که ما اجازه فعالیت به کسانی را بدهیم که از مواضع جمهوری اسلامی که اصلاح طلبان هم یکی از ارکان آن هستند بدهیم. راستی چه فرقی بین آلمان نازی با جمهوری اسلامی وجود دارد. و اگر فرقی بین این دو حکومت نیست، چرا ما باید دایه‌های مهربان تر از مادر برای واژه دموکراسی باشیم و به نیروهای پشتیبان جمهوری اسلامی اجازه فعالیت آزادانه را بدهیم؟
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 6:04 pm در بخش: بدون دسته بندی
