May 17 2004
آب در لانه مورچگان
گویا آشی را که اینبار پختیم مورد قبول عده‌ای قرار نگرفته! البته اینکه آشی بپزیم که باب دندان همه باشید کاری غیر ممکن است ولی اینکه یک مرتبه این همه مخالف بهم بزند وحتی در کمتر از بیست و چهار ساعت بوسیله دیتای مخابرات سانسور شود خودش دلیل بر پرملات بودن آش دارد.
از اول فکر اجرا کنندگان این پروژه بر این بوده که این حرکت یک حرکت غیرسیاسی است و یا حداقل ربطی به هیچ گروه بخصوص سیاسی ندارد و هدفش فقط حفظ بخشی از تاریخ ما است نه چیز دیگر. اینکه ملاهای تهران را چنان به ترس انداخته که با این سرعت صفحه را سانسور کرده‌اند خود نشان از جایگاه این قطعه زمین در اذهان عمومی دارد.
همزمان با معرفی این صفحه میل‌هایی هم به سایت‌های خبری از جمله ایسنا فرستاده شد و از آنها خواسته شد تا در امر خبر رسانی به وظیفه خود عمل کنند. گویا کسانی بجای اینکه به وظیفه خبررسانی خود عمل کنند به وظیفه‌ی سانسور خود بیشتر بها داده‌اند و بجای خبررسانی به ملت ایران خبر را سریعآ به گوش سانسور چیان رژیم رساندند.
عجب الاغ‌هایی هستند اینها، هنوز در این باورند که قادرند سانسور را بر اینترنت اعمال کنند. آخر الاغ جان‌های ریز و درشت، برای من کار 5 دقیقه است تا تمام اطلاعات را به یک مکان دیگر نیز منتقل کنم.
باز هم می‌گویم این کاری را که دوستان شروع کردن غیرسیاسی ترین کاری است که من تا کنون در آن شرکت کرده‌ام. اینهایی که در قطعه 33 خوابیده‌اند گذشته‌ی همه ما هستند چه چپ و چه راست. از این نظر هیچ شکی در آن نسیت. حتی ملاهای رژیم هم روزی به این افراد سمپاتی داشته‌اند چه رسد به نیروهای سیاسی مخالف رژیم.
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 1:35 pm در بخش: مبارزه با رژیم
