Dec 14 2004
راه توده فراخوان رفراندم را
راه توده فراخوان رفراندم را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و اگر از داستان سرایی آن بگذریم یک نکته که نظر مرا جلب کرد این چند سطر زیر است که بد ندیدم پاسخی به آن بدهم:
– حتی اگر ادعا شود كه طراحان يا اشخاص و گروه‌های اوليه امضا كننده فراخوان رفراندم، آن را درچارچوب انتخابات رياست جمهوری آينده و با شعار “هرچه بدتر بهتر” تدوين كرده باشند، اين تصور درباره همه نيروهايی كه به اين فراخوان پيوسته اند يا خواهند پيوست صحيح نيست. به نظر ما، درصورت عقب نشينی حكومت و باز كردن راه برای برگزاری يك انتخابات نسبتا دمكراتيك صف طرفداران رفراندم نيز تجزيه شده و طرفداران فرضی شعار “هرچه بدتر بهتر” در آن منزوی خواهند شد. هر قدر اين عقب نشينی گسترده تر و انتخابات دمكراتيك تر باشد، اين انزوا بيشتر خواهد بود. برعكس اگر حكومت بخواهد انتخابات رياست جمهوری را مانند انتخابات مجلس هفتم برگزار كند، ديگر جايی برای “بدتر و بهتر” باقی نخواهد ماند و در اين صورت نيروی طرفداران رفراندم در خدمت همان جنبش عمومی برای بی‌اعتبار كردن انتخابات فرمايشی قرار خواهد گرفت.
چیزی را که راه توده و بطور کلی نیروهایی از این دست فراموش می کنند که بنظر من فراموش نمی کنند و در حقیقت تصمیم دارند آنرا استتار کنند این است که، گیرم که بقول توده ای ها و شرکای از این دست رژیم دست به یک انتخابات دموکراتیک بزند. و یک رئیس جمهوری واقعا مردمی!! (انتخاب شده بوسیله مردم) هم انتخاب شود خوب که چه بشود بعد همان رئیس جمهور اگر دهانش را باز کرد رهبر به میدان می آید و او را خلع سلاح می کند و اگر سرپیچی کرد رهبر با فرستادن اوباشان بسیجی به سراغ رئیس جمهور (منتخب) و او را مجبور به پیروی می کند یا دهانش را به طریقی می بندد و بقول رئیس جمهوری (منتخب) سید خندان هر 9 روز یک بحران برایش دست و پا می کنند و تازه بعد هم باید مثل زمانی که خاتمی انتخاب شد منتظر بمانیم تا مجلس هم یک دست بشود وتا بعد، به سخنی بسیار ساده دوباره 8 سال ملت را سرکار گذاشتن و دنبال نخود سیاه فرستادن.
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 1:05 am در بخش: بدون دسته بندی
