Feb 17 2005

گمان نمی‏کنم کسی بتواند با

نوشته:     :::       Comments Off on گمان نمی‏کنم کسی بتواند با

گمان نمی‏کنم کسی بتواند با صراحت بگوید که عاقبت یک حمله نظامی از طرف آمریکا به ایران چه نتایجی را در بر خواهد داشت. در این نوشته سعی خواهم کرد نکته‏هایی را از احتمالات چنین حمله‏ای را باز بینی کنم. من ادعا ندارم که این پیشگویی‏ها درست هستند فقط بررسی‏های منطقی‏ام را از داده‏های تاریخی و اقتصادی موجود و در دسترس تجزیه و تحلیل می‏کنم.
برای بررسی چنین جنگی سعی می‏کنم از دو جنگی که در همسایگی ما رخ داده استفاده کنم و پدیده احتمالی جنگ بین ایران و آمریکا را بررسی کنم.
نکته اول جمعیت ایران است ایران با 68 میلیون جمعیت در مقابل عراق 24 میلیون و افغانستان با 28 میلیون از وزنه بیشتری برای مبارزه برخوردار است.
نکته دوم وسعت خاک ایران و صعب العبور بودن مناطق مختلف ایران است، البته در مقایسه با عراق. اینکه آمریکا در تهران نیرو پیاده کند به معنی شکست آخوندیسم یا حکومت آنها نیست. مگر افغانستان فقیر و خسته از جنگ را نمی‏بینیم با اینکه بیش از دو سال است پایتخت افغانستان در اختیار آمریکا ست ولی هنوز در کوه‏ها و خارج از شهرهای بزرگ، طالبان و القاعده جولان می‏دهند و هر از چندی حمله‏ای را ترتیب می‏دهند. وضع ایران باز هم پیچیده‏تر از افغانستان است. البته در این معادله نباید القاعده و طالبان را با آخوندهای تن پرور ایران یکسان مقایسه کرد، اینکه مثلا آقای رفسنجانی و خامنه‏ای یا حتی آخوندهای جوانترشان با منقل و وافور به کوه و بیابان بزنند و مبارزه بکنند بسیار بعید و حتی خنده آور می‏نماید، ولی ممکن است نیروهایی از سپاه پاسداران، نوشتم نیروهایی از سپاه نه همه آنها و حتی بعضی ارتشی‏ها حاضر باشند برای حفظ قدرت مبارزه‏ای چریکی را سامان دهند، فراموش نکنید برای یک جنگ چریکی نیازی به نیروی زیاد نیست چند ده هزار نیروی زبده با تجهیزات پیشرفته کافی است تا ارتش آمریکا را از رسیدن به اهداف‏اش باز دارد و آنها را سال‏ها در ایران زمین گیر کند.
نکته دیگری را که باید در نظر بگیرید نیروهای واقعا وفادار به اسلام هستند. اینجا باز منظورم آخوندها نیستند. منظورم همان نیروهایی هستند که در جنگ با عراق به روی مین می‏رفتند و حاضر بودند برای اسلام جان خود را فدا کنند، از همان نمونه‏هایی که در فلسطین هم با بستن بمب به کمر خود به جنگ سلاح‏های سنگین اسرائیل می‏روند.
نکته اساسی دیگر خواست مردم عادی ایران است، همانها که امروز برای حمله آمریکا لحظه شماری می‏کنند. فراموش نکنید در یک حالت جنگ فرسایشی، گرانی و فقر چند برابر خواهد شد و در نتیجه به مرور زمان این خواسته جوانان برای بدست آوردن یک زندگی به سبک غرب و آمریکا را از بین خواهد برد. باز تکرار می‏کنم فراموش نکنیم که نیروهایی در سپاه و حتی ارتش وجود دارند که حاضرند برای حفظ قدرت دست به چنین جنگ چریکی فرسایشی بزنند، در آن صورت ممکن است این جنگ به درازا بکشد و این به درازا کشیدن جنگ است که آمریکا را نیز وارد یک فاز فرسایشی خواهد کرد و با درنظر گرفتن اقتصاد نابسامان آمریکا می‏تواند در دراز مدت حتی ابر قدرت آمریکا را هم به زانو در آورد. فراموش کرده‏اید عاقبت جنگ افغانستان را که باعث فروریختن ستون‏های قدرت شوروی سابق شد. آیا فراموش کرده‏ایم که تبلیغات آمریکا قبل از حمله به عراق بر این موضوع متمرکز شده بود که ملت عراق بدون مقاومت تسلیم آمریکا خواهند شد و همان طور که دیدیم درست نتیجه برعکس داد یعنی رژیم صدام بدون مقاومت تسلیم شد ولی در عوض عده‏ای از عراقی‏ها دست به مبارزه زدند و هنوز که هنوز است پس از یک سال از پایان جنگ هنوز کشت و کشتار ادامه دارد و کشته‏های آمریکایی در این مدت بیشتر از کشته‏ها در طول زمان عملیات جنگی با ارتش منظم عراق بوده است.
نتیجه گیری اینکه، جنگ آمریکا با ایران اگر به این سادگی‏ها بود، یقین بدانید که تا کنون شروع شده بود یا حداکثر تا قبل از فصل تابستان باید به نتیجه قابل قبول رسیده باشد. پس بیخود منتظر حمله آمریکا ننشینید و خود دست بکار سرنگون کردن ملاها بشوید.
سعید هم مطلبی در همین زمینه نوشته که بد نیست آنرا هم بخوانید.

نوشته: در ساعت: 12:10 am در بخش: بدون دسته بندی

Comments Off on گمان نمی‏کنم کسی بتواند با  |           

Comments are closed.

اخبار و مطالب خواندنی

  

  • کتاب

  • برچسب‌ها