Nov 10 2002
این هم یک نامه رسیده
این هم یک نامه رسیده از یک هموطن:
حسن آقاي عزيز،
اون عكس هواپيما قراضه ات را ديدم و متاْسف شدم. متاْسف نه تنها از دست اندركاران ايران بلكه از هيئتهاي ايراني نيز كه براي خريد ماشين آلات و لوازم به خارج از كشور روان شده و به جاي خريد اقلام مورد نظر و واجب براي مملكت سعي در گرفتن رشوه از طرفهاي خارجي معامله دارند و اين چيز تازه اي در بيست و سه سال گذشته نيست. فرستادگان ايراني كه از ضعف و فساد سردمداران استفاده ميكنند و به پركردن جيب خود مشغول ميشوند نام اين كار خود را هم زرنگي ميگذارند. يادم ميآيد كه در زمان جنگ تحميلي سرداري كه نامش را نميبرم براي خريد ماسك ضد گاز به يكي از كشورهاي خارجي فرستادند. طرف هم بلافاصله از موقعيت استفاده كرد و سي هزار ماسك ضد گاز زمان جنگ جهاني اول بله درست شنيديد جنگ جهاني اول كه فرسوده هم شده بودند خريداري كرده و مابقي بودجه را به جيب مبارك زد. زماني كه عراقيها به هور حمله شيميايي كردند سربازان و پاسداران بيچاره ايراني كه فكرميكردند در امن هستند به طور دستجمعي هلاك شدند و يا گروه ديگري را كه به سوئد فرستادند با گرفتن حق الزحمه بنام ايران امضاء زير پاي قرارداد چيزي گذاشتند كه به مفت نمي ارزيد . يا تاجر با نفوذ آذري مقيم تهران كه با روسها معامله چاي كرد و زير صندوق چاي را ميخ ريخت تا وزنش بالا برود و بدينوسيله پول بيشتري بدستش برسد . طرف با اين زرنگي كاري كرد كه نام ايران و ايراني با دروغ و بدمعاملگي عجين شود و كار چند تاجر بعد از خودش را هم خراب كرد ولي بيائيد و ببينيد كه اينجا چه برو و بيائي دارد و لولهنگش چقدر آب برميداره. آخه زرنگه. خوب نيست كه فقط به رژيم بد و بيراه گفت چرا كه رژيم خود مائيم.
چون نيك نگه كرد پر خويش بر او ديد……. گفتا ز كه ناليم كه از ماست كه بر ماست
خوش خيال
نوشته: خُسن آقا در ساعت: 9:22 pm در بخش: بدون دسته بندی
